Norweskie organy podatkowe w okresie czerwiec – lipiec 2020 roku przystąpiły do weryfikacji sytuacji podatkowej swoich rezydentów i nierezydentów pracujących na terytorium Norwegii, w tym polskich marynarzy.

7 lipca 2020 r. Ministerstwo Klimatu przekazało do ponownych uzgodnień projekt ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych, tzw. ustawa offshore (pierwsze uzgodnienia w styczniu 2020 r. były prowadzone przez Ministra Aktywów Państwowych).

31 grudnia 2019 roku przestało obowiązywać porozumienie zawarte między właściwymi instytucjami Polski i Norwegii w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w odniesieniu do marynarzy polskich zatrudnionych na statkach zarejestrowanych w Norweskim Międzynarodowym Rejestrze Statków tzw. NIS.

Polski ustawodawca ustawą z dnia 23 marca 2017 roku dokonał implementacji Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/42/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. zmieniając między innymi przepisy ustawy Kodeks karny (dalej: k.k.) oraz Kodeksu karnego skarbowego (dalej: k.k.s.) poprzez wprowadzenie m. in. postulowanego nią przepadku rozszerzonego tam nazwanego „konfiskatą rozszerzoną” [por. pkt. 19 uzasadnienia Dyrektywy]. W myśl Dyrektywy jako przepadek o charakterze rozszerzonym należy rozumieć przepadek, który dotyczy mienia nie koniecznie pochodzącego z przestępstwa, za które podmiot zostaje skazany lecz, co do którego ustalono, że może pochodzić z popełnienia innego określonego czynu zabronionego.