Stalowe rury, zatopione statki, wyrzucona broń i inna wycofana z eksploatacji infrastruktura, korodująca na dnie oceanu to temat nowego projektu badawczego na Uniwersytecie w Newcastle.

Główny badacz, profesor Rob Melchers z University of Newcastle opracowuje narzędzie do przewidywania szybkości korozji wycofanej z eksploatacji infrastruktury metalowej w oceanie.
Jak powiedział, powszechną praktyką jest pozostawianie rur i innych nieużywanych zasobów stalowych na dnie oceanu, gdzie warunki środowiskowe, takie jak temperatura wody, zasolenie i kwasowość, wpływają na szybkość korozji metali.

„Naszym początkowym celem jest umożliwienie przewidzenia z większą dokładnością, jak długo będą korodować wycofane z eksploatacji rury naftowe i gazowe u wybrzeży Australii” - powiedział profesor Melchers.

„Niektóre z tych obiektów mogą nadal zawierać zanieczyszczenia, które mogą ostatecznie przedostać się do środowiska, dlatego ważne są narzędzia do przewidywania, kiedy tak się stanie”.

Projekt, który jest finansowany z grantu National Energy Resources Australia (NERA) i National Decommissioning Research Initiative (NRDI), obejmie analizę danych historycznych, w celu opracowania narzędzia do przewidywania żywotności i zachowania korozyjnego wycofanej infrastruktury metalowej w oceanie.

„Kiedy opracujemy takie narzędzie predykcyjne, będzie ono miało zastosowanie w podobnych sytuacjach na całym świecie, na przykład na Morzu Północnym, gdzie jest mnóstwo korodującej infrastruktury wydobywczej ropy naftowej, a nawet przedmioty z I i II wojny światowej”.

Oprócz obszernego przeglądu istniejących badań, profesor Melchers i jego partner badawczy profesor Mike Tan z Uniwersytetu Deakin, przeprowadzą eksperymenty monitorowania korozji w symulowanym środowisku morskim. Naśladując warunki morskie w laboratorium, można kontrolować czynniki wpływające na korozję i mierzyć jej szybkość.

Szczególnie interesujący dla zespołu badawczego jest wpływ mikroorganizmów i biofoulingów na korozję konstrukcji metalowych.

„Nasze doświadczenie pokazuje, że warunki środowiskowe, w tym poziom zanieczyszczenia, wpływają na wzrost bakterii w wodzie, co z kolei wpływa na szybkość korozji” - powiedział profesor Melchers.

„Naszą najpilniejszą troską jest uwolnienie ropy i gazu z korodujących rur, ale wciąż są miejsca na świecie, w których pod powierzchnią morza znajdują się niewybuchy. Im więcej dowiadujemy się o szybkości korozji w różnych warunkach, tym dokładniejsza jest nasza ocena zagrożeń, takich jak wyciek, a nawet wybuch”.

powiedziała, że ​​projekt ten jest doskonałym przykładem tego, jak uniwersytety i organizacje branżowe mogą współpracować w celu rozwiązywania problemów.

„Znalezienie rozwiązania krajowego i globalnego problemu zrównoważonego rozwoju, takiego jak zarządzanie korozją morską, wymaga współpracy i dzielenia się wiedzą między partnerami akademickimi i przemysłowymi. Społeczności oczekują, że uniwersytety zintensyfikują działania i pomogą w rozwiązywaniu rzeczywistych problemów. Jestem podekscytowana widząc wyniki tych badań i ich wpływ na zarządzanie infrastrukturą morską w przyszłości ”- powiedziała zastępczyni rektora Uniwersytetu Newcastle, profesor Janet Nelson.

Ten projekt badawczy jest kontynuacją niedawnego grantu Australian Research Council Linkage, przyznanego profesorowi Melchersowi i jego zespołowi w celu opracowania komputerowego systemu modelowania symulującego degradację i korozję statków oceanicznych.